Voor het project ‘Het verdonken land van West-Brabant’ ben ik door het Het Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur (BKKC) benaderd om een werk te maken voor een locatie (Point of interest 7) die in een ver  verleden bekend stond als Waterland. Later ontstond op deze locatie het dorpje Agger, een zogenoemd ‘wandelend’ dorp. Het heeft tussen de 12e en de 16e eeuw bestaan op verschillende plaatsen in de buurt van de splitsing van de Schelde in Honte of Westerschelde en de Oosterschelde. Dit dorp verdronk vermoedelijk in 1288, waarna de naam Agger geruime tijd aan een schorrengebied kleefde.

Als direkte aanleiding voor het werk heb ik de ‘gaten’ in de Muraltmuurtjes gebruikt. Deze betonnen dijkverhogingen zijn destijds als noodoplossing geplaatst, omdat bekend was dat bij extreem hoog water de dijken niet hoog genoeg zouden zijn. De gaten zijn ontstaan tijdens de watersnoodramp van 1953.

De opnames zijn gemaakt in de omgeving van Agger en laten de schoonheid van het geluid van water horen. Dit in schril contrast met het geweld van het water wat destijds deze plek en met name de dijk heeft gemaakt tot hoe deze er nu uitziet.

Het geheugen van water

Eind jaren tachtig is er onderzoek gedaan naar verdunningen van biologisch actieve stoffen in water. Uit deze onderzoeken bleek dat wanneer een oplossing dusdanig verdund word dat deze geen noemenswaardige resten van de biologisch actieve stof zou kunnen bevatten het water nog steeds de werking van de stof heeft.
Later zijn er onderzoeken gedaan door een japanse onderzoeker naar de gevolgen van onder andere geluiden op waterkristallen. Het bleek dat de waterkristallen een andere vorm hebben wanneer deze zijn blootgesteld aan hard rock dan wanneer er klassieke muziek wordt gedraaid.
Dit gegeven wil ik gaan gebruiken als leidraad voor de wandelingen in dit project. Het idee dat het water van vandaag de geluiden van vroegere gebeurtenissen in zich heeft opgeslagen. En dat het water de geluiden van nu meeneemt naar de toekomst.
Water is overal. In het landschap dat voor een groot deel uit landbouwgrond bestaat is, in dit deel van het jaar, op veel plaatsen stromend water te horen.
Water heeft een grote invloed op het landschap, zowel in het verleden als in het heden en in de toekomst. Water is de verbindende factor in de vier elementen. De kleigrond maakt dat het gebied erg drassig is. In het verleden is.