Leegte als luxe

Focus op het niks. Wat is echt belangrijk? Het gros van waar je mee bezig bent kan zo de prullenbak in. De dagelijkse bezigheden zorgen voor een vertroebeling van de focus. Wat blijft er over als deze bezigheden weg worden gehaald?
Ik zit op een punt waarop het lijkt dat ik elk moment een ingeving/inzicht kan krijgen in het geen waar ik naar op zoek ben. Maar die helderheid nog niet heb, maar wel voel aankomen. Een sterke behoefte om met geestverwanten te discussiëren om voor mezelf duidelijkheid te krijgen.
Wat is er aan de hand dat het ineens lijkt dat andere zaken veel belangrijker aan het worden zijn. Dat ik me steeds meer stoor aan de kapitalistische pogingen van de medemens om zicht te verrijken op armzielige methodes. De doorzichtigheid waarmee dit gepaard gaat. Egoïsme lijkt altijd centraal te staan. De leegheid/betekenisloosheid van het geld.

Wat is de authenticiteit van het concept? Als de vraagstelling authentiek en oprecht is is dit volgens mij het geval. Het gaat niet over de ware waarheid, maar een waarheid zolas deze had kunnen zijn. Geen gestileerde waarheid, maar een waarheid waarin de spanning geoptimaliseerd is. Dit om de afleiding te minimaliseren. De luisterervaring zo intens mogelijk te laten zijn.

Het project is een fase in mijn veranderende leven. In zekere zin is het autobiografisch. Maar ook een zoektocht naar de zin of betekenis van het leven. Niet erg origineel, maar wel legitiem voor ieder individu om zich dit af te vragen.

De concentratie vloeit veel makkelijk weg. Weg in alledaagse nonsens. Misschien moet ik me een aantal dagen opsluiten met mijn eigen opnames en er de betekenis in proberen te ontdekken. Wat betekend de opname als dat je enige informatiestroom is die voorhanden is.
Op het moment dat ik meerdere dagen ga luisteren naar het geluid van 1 dag blijft die dag als het ware akoestisch in een vacuüm hangen. Een antitijd beleving. Een audio retraite. Een zoektocht naar de innerlijke toon.