Hartvannederland

Afgelopen donderdag 1 mei begon het dan eindelijk. De crowd funding campagne voor de release van mijn eerste fysieke cd. De afgelopen weken loopt mijn hoofd er van over. Mijn vrouw klaagt dat ik het nog maar over één ding kan hebben. Maar ja wat wil je? Een echte cd! Die je in je handen kan houden en dan ook nog eens helemaal door mij alleen gemaakt. Maar goed er zijn natuurlijk belangrijkere dingen in het leven.

Na de eerste golf van berichten die ik rondstuurde om mijn campagne wereldkundig te maken waren de reacties op zijn zachts gezegd divers. De meeste mensen reageerden erg positief en vinden het een  sympathiek project, maar er waren ook een paar mensen die ronduit agressief reageerden. Dat had ik nooit verwacht. Het vervelendste vond ik nog dat ik er zelf behoorlijk van in de war raakte. Het contrast tussen positieve en negatieve energie was te groot. Wat ik ook erg leuk vond om te merken is dat ik donaties heb gekregen van mensen waar ik dit nooit van had verwacht.

Maandag 5 mei ging ik op pad met Omroep Brabant om een item te draaien. De dag er op was ik ’s morgens live in de radiouitzending van Omroep Brabant. Luister vanaf 11:30 min.

De rest van die dag begon de telefoon pas echt te rinkelen. Hart van Brabant, VARA’s Vroege Vogels, WNL Radio 1 en Omroep Brabant willen allemaal mee het bos in om naar de regen te luisteren. Op zijn zachtst gezegd had ik deze aandacht niet verwacht.

Op 1 mei start de Brabantse natuurgeluidenverzamelaar Olivier Nijs met een crowd funding campagne voor de release van zijn eerste fysieke cd. Deze cd, met de titel Rain, bevat een aantal prachtige regenbuien. Nu denk je misschien: “Ik ga toch niet naar een verzameling regenbuien luisteren, de lente is begonnen!” Dan heb je nog nooit de schoonheid van een regenbui in het bos ervaren!
Stel je eens voor: je ligt plat op je buik, vlak bij het water. Je hoort de regendruppels op het bladeren van een boom vallen, je luistert naar het ritme van het bos en haar bewoners. Bloep, bloep, pljet. Je zit middenin het bos, en ervaart de rust én de kracht. Olivier Nijs heeft het afgelopen jaar letterlijk uren in de modder en de viezigheid gezeten om deze beleving voor je vast te leggen. En jij kunt dit ook ervaren, door ‘Rain’ mede mogelijk te maken.
Olivier Nijs geeft je reuzenoren en sleurt je eraan mee naar de onopvallendste, maar prachtigste geluiden. Technisch was het een flinke uitdaging om de opnames vast te leggen.  “Ik wil natuurlijk geen regendruppels op mijn microfoons horen vallen. Dan is de hele magie weg,” stelt Olivier. Maar door zijn jarenlange ervaring, een flinke dosis doorzettingsvermogen en een stel zeer gespitste oren heeft Nijs een unieke beleving gecreëerd.
Nieuwsgierig geworden naar deze cd? Help dan mee om ‘Rain’ werkelijkheid te maken. Je donatie is meer dan welkom!
Kampina-zon-bomen

Ik hoor het zo vaak om me heen. Mensen die jarenlang hard hebben gewerkt, maar er na die eerste carrière sprint achter komen dat ze toch niet doen wat ze nu echt leuk vinden. De één neemt een jaartje vrij en gaat een wereldreis maken en de ander komt met zichzelf in de knoop en raakt verstrikt in een depressie. Voor mij was dit niet anders. Na mijn opleiding was ik werk gaan doen wat in hoofdzaak op mijn pad kwam.

Een groot deel van de mensen die ik ken vanuit mijn studentenjaren hebben intussen in meer of mindere mate een ommezwaai gemaakt in hun werkzame leven. De één nog drastischer dan de ander. De reden? Omdat het werk om welke reden dan ook niet was wat ze zich er van hadden voorgesteld. En wat ga je nu dan doen? Niet zelden gaan deze mensen hun gevoel achterna. Waar gaat mijn hart nu echt harder van kloppen? In mijn geval was me dat na de nodige omzwervingen heel helder geworden. Ik kan intens genieten van, wat ik ervaar als, mooie geluiden. In het verleden als geluidskunstenaar werd ik enorm belemmerd door conceptuele verhandelingen en verantwoordingen over de keuzes in mijn werk. Niets was intuïtief, maar alles moest te verantwoorden zijn vanuit een theoretische achtergrond. Voor mij de totale doodssteek in de beleving van geluiden die ik wilde opnemen.

Klankbank Logo

Na ongeveer 10 jaar kan ik nu tegen mezelf zeggen dat ik een natuurgeluid louter en alleen opneem omdat ik het mooi vind. Het waarom is niet langer van belang. Deze intuïtieve manier van werken heeft mij een flinke boost gegeven om voor het eerst te kunnen genieten van mijn opnames. Door dit hervonden plezier merk ik dat door te vertellen over deze passie anderen worden aangestoken door mijn enthousiasme. Het afgelopen jaar ben ik dan ook onder de naam Klankbank begonnen met het uitbrengen van cd’s met natuurgeluiden. Op dit moment zijn er drie virtuele cd’s verkrijgbaar via Klankbank en de bekende andere online muziekwinkels. Soothing Landscapes: een verzameling van rustgevend landschappen. Wind in Trees: Het ruisen van de wind door verschillende soorten bomen. En tot slot Relaxing Beach: bijna 2 uur bewegingen van de branding.

waterlijken

Je hebt van die dagen die totaal anders lopen dan je had verwacht toen je ’s morgens uit je bed stapte. Dat overkwam mij onder andere toen ik vorig jaar gebeld werd door Selfmade Films. Mijn vrouw en dochtertje waren een weekend weg en ik had het rijk alleen. Of ik tijd had om die middag in Elst te draaien? Euh, ja. Ik had alleen op dat moment geen auto, dus eerst even mijn broer gebeld of ik zijn auto kon lenen. Vervolgens op de fiets naar hem toe gevlogen om meteen mijn apparatuur op te halen in de studio. Eenmaal in de auto telefoontje 2. Of ik wist wat er gedraaid ging worden? Euh……Nee. De producente wilde me even voorbereiden. Ik moest me namelijk melden bij het NFI om daar een zojuist uit de Rijn gevist te gaan filmen tijdens de sectie en mogelijke identificatie door een schouwarts. Of ik daar problemen mee had? Mijn doel tot deze vraag was alleen geweest om zo snel mogelijk op de locatie te komen, maar dit was even iets anders. Ik zei dat ik dacht van niet.

Eenmaal aangekomen maakte ik kennis met Nelleke Koop een documentairemaakster die bezig was om de mensen in beeld te brengen die zich moeten ontfermen over de waterlijken waarover je met enige regelmaat leest in de krant. Wat volgde is tot vandaag de dag, denk ik, de vreemdste draaidag uit mijn carrière. We moesten ons omkleden om de onderzoeksruimte binnen te gaan. Een politieagent waarschuwde ons voor de geur van het lijk wat we zo zouden gaan zien. Bij het binnenlopen van deze ruimte zagen we een persoon, half ingepakt in een soort plastic, met zijn gezicht naar beneden. Dit feit alleen al ziet er erg vreemd uit. Er kwam een schouwarts binnen en samen met de agenten werd er begonnen met de identificatie van het lichaam. Tot mijn verbazing deed hetgeen ik zag me op dat moment weinig. Ik was me aan het concentreren om mijn werk zo goed mogelijk te doen.  Ik stond pal naast de overblijfselen van iemand te hengelen om te volgen hoe iemand anders ook zijn werk aan het doen was.

Ik zal de details besparen, maar wat me tot op de dag van vandaag het meest is bijgebleven is het gezicht van de man die op tafel lag. Aangedaan door twee weken ronddobberen in het water. Later die dag zaten we met z’n drieën in een wegrestaurant te eten. Om ons zaten gezinnen gezellig met z’n alleen te eten. Wij zaten ons te verbazen over wat we gezien hadden die dag.

Nu is daar dan de documentaire Waterlijken. Gisteren 18 maart uitgezonden en waarschijnlijk binnenkort ook te bekijken op Hollanddoc. Een mooi gestileerd portret van professionals die werk doen wat heel veel mensen niet van hen zouden willen overnemen.

Uitzending gemist

Stefan heeft een ster gevangen

Stefan heeft een ster gevangen is een korte film van regisseur Michiel Ten Kleij en gaat over de 9 jarige Stefan wiens leven op het punt staat te veranderen wanneer hij een ster vangt op zijn balkon.

Via Crowdfunding is het Michiel gelukt om een bescheiden bedrag op te halen om deze film mogelijk te maken. Ook door een niet aflatende stroom sponsoren en vrijwilligers. Ook Olivier Nijs Geluid heeft zijn steen hieraan bijgedragen.

Synopsis

Een week voor zijn verjaardag maakt de fantasievolle Stefan iets wonderlijks mee. Op een slapeloze nacht staart hij vanaf zijn balkon naar de sterrenhemel. Op deze avond lijken de sterren dichterbij te staan dan normaal. Wanneer Stefan een vallende ster ziet, grijpt hij een weckpot en houdt hem in de lucht. Een tweede vallende ster valt. Hij kan zijn ogen niet geloven! Stefan heeft een Ster gevangen.

Eigenlijk heeft hij niemand om dit bijzondere voorval mee te delen. Daarom verstopt Stefan de Ster onder zijn bed. Op school tekent hij dingen in zijn schrift die vooral over astronomie gaan. Hij dagdroomt over wat hij onder zijn bed heeft verstopt. In de bibliotheek zoekt Stefan in ingewikkelde boeken over de sterrenkunde, maar kan niets vinden over gevangen sterren. Lees verder op de website van Stefan

Volg de vorderingen van deze film via Facebook