Bijna onopgemerkt trekt ons dagelijks leven zich aan ons voorbij. We hebben geen notie van hetgeen zich in onze directe omgeving afspeelt terwijl we er deelgenoot van zijn. Het omgaan met de tijd is in feite een manier om met het leven om te gaan. De westerse mens heeft zeer vaak de neiging te denken dat het leven beter is, in de mate dat hij erin slaagt zeer veel te realiseren in een korte tijdsspanne. Het ego dat zichzelf in de tijd opslokt en zich vult met uitdagingen. Om sociaal als iemand van betekenis erkenning te verwerven, persoonlijk en professioneel aanzien te bemachtigen. Ongeduld, bodemloos hunkeren naar erkenning, krampachtig streven naar perfectie. Zonder tijd te verspillen. Het gevolg is dat we geen oog meer hebben voor de details van de ogenschijnlijke onbeweeglijkheid van onze omgeving. Een omgeving welke continu in beweging is. De mens merkt deze veranderingen echter pas op nadat ze hebben plaatsgevonden.Het heden verbindt ons zijn. Wie we waren met wie we worden. Het heden biedt en vormt de overgang, waarin we het gebeurde herinneren, het verworvene behouden en naar het gewenste transformeren in de toekomst. Volgens Aristoteles is alleen het heden reëel. Verleden en toekomst daarentegen zijn irreëel, want deze bestaan enkel in de menselijke geest. Hij ziet de tijd dan ook als een opeenvolging van aanwezige nu-momenten, die wij –middels onze herinnering- niet afzonderlijk waarnemen, maar als in elkaar grijpende gebeurtenissen.
De gebruikte opnametechniek is een aaneenschakeling van zulke nu-momenten en daarmee een symbool voor de tijd. Waarbij een perceptiemodel keuzes maakt binnen het aanbod van momenten. Dit model heeft als doel om elk moment een even significant onderdeel te laten zijn van het geheel. Hierdoor is de opname dan ook een compositie geworden. Achtergrondgeluiden, welke door de hersenen als minder relevant worden geïnterpreteerd, zijn nu het esthetisch middelpunt van de compositie. Het herkenbare -voorgrond- geluid wordt geabstraheerd. Irrelevant. Wat overblijft is een aaneenschakeling van onontdekte gebeurtenissen. Welke door de extreme manipulatie van de tijd boven komen drijven. De lengte van de stukken is gebaseerd op de gemiddelde duur van hedendaagse muziek.