Stiltegebieden niet stil

via: www.nmu.nl
De provincie Utrecht heeft in de jaren 80 gebieden aangewezen als stiltegebieden. In die gebieden is het de bedoeling dat de stilte wordt beschermd. Maar stilte staat onder druk. Met name auto- en luchtverkeer verdringen de stilte. De NMU wilde weten hoe het anno 2010 gesteld is met de beleving van het geluid in de stiltegebieden van de provincie.
Een eerste deel van het onderzoek, een online enquête, is afgerond. Over een paar maanden volgt het tweede deel van het onderzoek, waarbij Utrechters zelf het veld in gaan om geluid te registreren. De meeste respondenten vinden het belangrijk dat in Utrecht gebieden zijn waar het stil is. Stilte is belangrijk bij het recreëren. Vooral het genieten van de natuur, zoals vogels kijken, vraagt om een stille omgeving. Het geluid waar de meeste hinder van wordt ondervinden, is afkomstig van motorcrossers. Op de tweede plaats staat het geluid van auto`s en vliegtuigen. Echt stil is het nergens in de veertien stiltegebieden. Boswachterij Leersum wordt als meest stil ervaren. De stiltegebieden in de provincie Utrecht kunnen stiller, zo blijkt. Respondenten zien vooral een strenger optreden tegen lawaaimakers als oplossing. Ook het gemotoriseerde verkeer om het gebied heenleiden scoort hoog. Respondenten konden ook andere mogelijkheden aangeven. Genoemd werden onder meer: afschaffen motorcross terreinen naast natuurgebieden, alleen bestemmingsverkeer toelaten op bepaalde wegen, bekendheid vergroten en beleid maken op ontwikkeling van veel stillere motoren.

Utrecht heeft veertien stiltegebieden. Dit zijn: Achterbergse Hooilanden, Amerongse Berg, Beverweerd/Rijsenburg, Boswachterij Leersum, Eemland, Hei- en Boeicop Hoenkoop/Polsbroek, , Kockenen Teckop, Lage Vuursche, Loenderveensche Plas, Overlangbroek, Westbroek e.o Willeskop/Benschop Blokland Broek. De bekendheid met deze gebieden is gering. Het minst bekend is Blokland Broek. Het meest bekend is de Lage Vuursche.

De NMU gaat ook onderzoeken hoe lawaai in de stiltegebieden wordt ervaren. Zo`n zestig mensen gaan binnenkort op pad om geluid te registreren. Wie het leuk vindt om aan dit onderzoek zelf mee te doen, kan zich nog melden bij p.berg@nmu.nl.

De NMU zet zich in voor een aangename leefomgeving voor alle inwoners van de provincie Utrecht. Rust en stilte zijn belangrijk voor mensen. De stiltegebieden spelen hierin een belangrijk rol.

Beluister de reportage op radio 1 over het onderwerp stiltegebieden

 

the visitor

The Visitor preview

Nog niet alle data is verwerkt, maar hier dan toch vast een kort geluidsfragment van de opname van gisteren en vandaag. Het was een vreemde gewaarwording om ’s avonds en ’s nachts op een dergelijk terein in je eentje te zijn. De volle maan gaf het geheel een extra touch.

Waterland

Voor het project ‘Het verdonken land van West-Brabant’ ben ik door het Het Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur (BKKC) benaderd om een werk te maken voor een locatie (Point of interest 7) die in een ver  verleden bekend stond als Waterland. Later ontstond op deze locatie het dorpje Agger, een zogenoemd ‘wandelend’ dorp. Het heeft tussen de 12e en de 16e eeuw bestaan op verschillende plaatsen in de buurt van de splitsing van de Schelde in Honte of Westerschelde en de Oosterschelde. Dit dorp verdronk vermoedelijk in 1288, waarna de naam Agger geruime tijd aan een schorrengebied kleefde.

Als direkte aanleiding voor het werk heb ik de ‘gaten’ in de Muraltmuurtjes gebruikt. Deze betonnen dijkverhogingen zijn destijds als noodoplossing geplaatst, omdat bekend was dat bij extreem hoog water de dijken niet hoog genoeg zouden zijn. De gaten zijn ontstaan tijdens de watersnoodramp van 1953.

De opnames zijn gemaakt in de omgeving van Agger en laten de schoonheid van het geluid van water horen. Dit in schril contrast met het geweld van het water wat destijds deze plek en met name de dijk heeft gemaakt tot hoe deze er nu uitziet.

 

Het geheugen van water

Eind jaren tachtig is er onderzoek gedaan naar verdunningen van biologisch actieve stoffen in water. Uit deze onderzoeken bleek dat wanneer een oplossing dusdanig verdund word dat deze geen noemenswaardige resten van de biologisch actieve stof zou kunnen bevatten het water nog steeds de werking van de stof heeft.
Later zijn er onderzoeken gedaan door een japanse onderzoeker naar de gevolgen van onder andere geluiden op waterkristallen. Het bleek dat de waterkristallen een andere vorm hebben wanneer deze zijn blootgesteld aan hard rock dan wanneer er klassieke muziek wordt gedraaid.
Dit gegeven wil ik gaan gebruiken als leidraad voor de wandelingen in dit project. Het idee dat het water van vandaag de geluiden van vroegere gebeurtenissen in zich heeft opgeslagen. En dat het water de geluiden van nu meeneemt naar de toekomst.
Water is overal. In het landschap dat voor een groot deel uit landbouwgrond bestaat is, in dit deel van het jaar, op veel plaatsen stromend water te horen.
Water heeft een grote invloed op het landschap, zowel in het verleden als in het heden en in de toekomst. Water is de verbindende factor in de vier elementen. De kleigrond maakt dat het gebied erg drassig is. In het verleden is.

Double bonus when lit

Vrijdag 10 juli aanstaande opent de expositie “be happy, go lucky” bij De Kunstpraktijk te Veldhoven. Voor deze groepstentoonstelling maakte ik het werk ‘Double bonus when lit’. Een samengaan van de man en zijn machine. Deze expositie is nog te bezichtigen tot en met 14 juli.

klik hier voor meer info over dit project.

Maastricht in September

In deze presentatie krijgen we in 12 minuten een samengebalde ontmoeting te zien en te horen tussen beelden van de bevrijding en de hedendaagse klank van een bevrijdde stad. Op 13 en 14 september 1944 was Pie Pans ooggetuige van de bevrijding van Maastricht. Met zijn 8mm camera legde hij vast hoe Amerikaanse soldaten Wijk binnentrokken, hoe bloemenmeisjes hen omarmden en voorzichtig de eerste walspasjes waagden. Aan de overkant van de Maas was de vijand nog aanwezig. De beelden zijn ‘letterlijk’ stille getuigen van een historisch moment. 65 jaar later bezocht geluidskunstenaar Olivier Nijs exact dezelfde plaatsen als Pans. Dit keer om geluidsopnames te maken en Pans stille beelden te voorzien van een hedendaagse soundtrack: een momentopname van de stad, precies 65 jaar na dato.

Door het smalfilm materiaal van de heer P.Pans uit 1944 een hedendaagse soundtrack te geven wil ik het beeld losweken van zijn historische betekenis en daar een actuele aan verbinden. Onderdrukking, conflicten en oorlogen zijn tijdloos. De mens is verwikkeld in een voordurend conflict met zichzelf en zijn omgeving. De film zou een metafoor kunnen zijn voor de politieke strijd die er op dit moment gaande is in Nederland. De tijd heeft niet zo veel veranderd aan onze manier van handelen. Onze omgeving draagt de sporen van deze handelingen.

De nieuwe soundtrack zal niet proberen het beeld exact te volgen, maar een weergave zijn van de stad op dit moment, een moment opname. Net zoals de beelden dit zijn. Zij verworden hiermee tot bewegende context. Het gaat niet meer over wat er te zien is als wel wat de beelden hebben betekend. In eerste instantie zal het geluid zoveel mogelijk worden opgenomen op dezelfde locaties als waar destijds te beelden zijn gedraaid.

Door het opzettelijk loslaten van synchronisatie en het periodeverschil tussen beeld en geluid, wil ik proberen de tijdloosheid van het thema van de film te benadrukken.