Tag Archief van: muziek

Bos

De meeste producties waarbij ik betrokken ben sta je als geluidsman niet bepaald in het middelpunt van de belangstelling. Regelmatig is het zelfs erg ondankbaar werk. Bijvoorbeeld wanneer de regisseur zeer enthousiast aanwijzingen geeft aan de cameraman bij het ‘beautyshot’ dat er op dat moment wordt gedraaid. Daarbij compleet voorbijgaand aan het feit dat het geluid bij dat shot misschien ook erg mooi had kunnen zijn. Helaas nu gedraaid met zijn aanwijzingen. Het komt dan ook geregeld voor dat ik deze mensen er op  wijs dat ze deze aanwijzingen hebben gemaakt. De één reageert dankbaar en houdt zijn mond. De ander trekt zijn schouders op en kijkt naar me met een uitdrukking op zijn gezicht van: “jammer voor je.”

Zo kan ik me nog zeer helder een dergelijke situatie voor de geest halen. We stonden voor een fictie productie rond magic hour een prachtshot te draaien op een begraafplaats. Een enorm blik figuranten gecompleteerd met looporkest. Alles klopte. Prachtig licht, windstil, mooi knarsend grindpad onder alle voeten en zelfs de kerkklok werkte mee. In de verte begon het orkest te spelen en kwam langzaam op de camera aflopen. Geweldig hoe de akoestiek van deze locatie reageerde op het geluid. De muziek zwelde aan en de stoet liep langzaam de camera voorbij. Op dat moment werd de scene ruw onderbroken door de opnameleider. GESTOPT!! galmde er over het kerkhof. Ik kon mijn schoenen wel opvreten. Deze kreet had iedereen uit zijn concentratie gehaald en het orkest stopte dus met spelen. Niets aan de hand denkt u. Maar niets is minder waar. Mijn grote frustratie lag in het feit dat het thema wat het orkest speelde nog niet rond was. Ik wist dat ik dat in de studio nooit meer zo mooi kon maken als het op dat moment had geklonken. De zon was weg en het moment en dus het shot was voorbij. Dag prachtopname.

Op dat soort momenten denk ik aan de natuuropnames die ik regelmatig maak. In mijn eentje en vaak op plekken met erg weinig medemensen en op onganse tijden. Dan neem ik de mooiste geluiden op zonder dat er iemand doorheen roept en druk ik op stop wanneer ik denk dat het genoeg is. Tijdens deze trips vergeet ik alle frustraties die ik in mijn beroepspraktijk te verduren krijg. En ga op zoek naar wat voor mij ultieme schoonheid is. Natuurlijke geluiden zoals bijvoorbeeld het ruisen van bladeren of  vallende regendruppels op een met droge dorre bladeren bedekte bodem.

Op dit moment ben ik dan ook bezig om deze collectie verder uit te breiden zodat meer mensen hier ook van kunnen genieten.

Ooit weer thuis - Maaike Hermans

Afgelopen weekend heb ik samen met zangeres Maaike Hermans een nummer opgenomen ter ondersteuning van de sponsorloop Nacht van de Vluchteling. De opbrengsten van de verkoop komen ten goede aan deze stichting.

Dus;

Houd je niet in en koop dit lied. Ooit weer thuis. Al vanaf  €2,- bent u de trotse sponsor van deze actie. Meer geven mag natuurlijk ook.

Maaike Hermans

Maaike Hermans / Mary Liz (zangeres, vocal coach, songwriter) heeft een integere voorliefde voor moderne pop. Haar creativiteit is te zien in nieuwe projecten waarin zij haar dromen bij je binnen laat komen. Maaikes muzikale en reizende belevingswereld omvat een samenspel van uitdagingen op het gebied van liefde en protest. www.maaikehermans.nl

Stilte is een theoretische illusie. Ruis is er altijd en overal. Maar ruis kan ook betekenis krijgen. Dat krijgt het als het afwijkt van het verwachtingspatroon. Op dat moment verandert voor mij horen in luisteren. Het is als wanneer je een melkpak oppakt wat leger blijkt dan je had verwacht: even ben je je bewust van de discrepantie tussen wat je denkt te weten en wat er daadwerkelijk gebeurt. Een dergelijke zintuiglijke disbalans vormt het uitgangspunt voor het werk dat ik nu wil maken. Ik wil het publiek verwonderen en confronteren. Denk bijvoorbeeld aan een regenachtige zomer waar een opname wordt afgespeeld van de afstand van een duinpan naar de branding. Een rondgang door de moskee gedurende de Ramadan etc.

Met dit project ga ik mij een jaar lang diepgaand bezighouden met het fenomeen ruis.

In Tunnel worden ‘akoestische vingerafdrukken’ opgenomen. Een akoestische vingerafdruk is een geluidsopname die een zo compleet mogelijke indruk geeft van de locatie van waar deze is gemaakt. Om de eerder genoemde discrepantie te kunnen oproepen is een tijdspanne nodig. Geen zintuiglijke ervaring zonder tijd en ruimte stelde Kant. Hiervoor maak ik gebruik van een winkelpromenade na sluitingstijd.
De gekozen tijdspanne van de opnames is de minimale gemiddelde passeertijd in de promenade. Ongeveer twee en een halve minuut of driehonderd stappen. Tijdens het passeren van de promenade loopt de akoestische vingerafdruk als een auditieve mantel met het publiek mee. Het gaat daarbij om het moment van verwondering wanneer de nietsvermoedende voorbijganger merkt dat hetgeen hij hoort, en waarvan hij denkt dat het deel uitmaakt van het omgevingsgeluid, uit luidsprekers blijkt te komen. Geluid dat je ongemerkt weg filtert uit je bewustzijn omdat het ruis is, waarvan je vervolgens juist alles wilt horen omdat het als ‘muziek’ in de oren klinkt. De wereld ervaren via je oren geeft een totaal andere dimensie aan de werkelijkheid. Door de auditieve waarneming los te koppelen van de visuele wordt dit versterkt. Ik wil met mijn werk dit subtiele gevoel in beleving bloot leggen en daarmee het gevoel voor subtiliteit en minimalisme terug een plaats geven in onze dagdagelijkse werkelijkheid.

Als presentatielocatie voor dit project is de Schouwburg Promenade in Tilburg gekozen. Ik ga deze plek, die zich in eerste indruk niet leent voor kunstuitingen, omtoveren tot een podium. Waar gedurende een langere periode werken ten gehore worden gebracht. Het nietsvermoedende publiek kennis laten maken met de “schoonheid” van zijn omgevingsgeluiden. Dit maakt de Schouwburg Promenade als plaats voor dit project is een zeer geschikt podium. Een doorgangsruimte. Niet bedoeld om er langere tijd te verblijven. In open contact met de buitenlucht. Functioneel ingericht zonder al te veel franjes. Ontworpen en gerealiseerd om het koopgedrag van de consument te stimuleren. Na sluitingstijd, als de opnames worden gedraaid, verliest deze ruimte zijn primaire functie. Veel winkels hebben rolluiken. De sfeer is kil, unheimisch en door de afbuiging is het onmogelijk om er helemaal doorheen te kijken.

Tunnel zal bestaan uit een serie van 12 vingerafdrukken. Deze worden gedurende een periode van één jaar elke maand opgenomen en ten gehore gebracht. Dit aantal wordt gebruikt als houvast. De lange looptijd van het project is gekozen omdat er in een jaar subtiele akoestische veranderingen in de promenade zullen zijn. Het doel van Tunnel is om in te spelen op deze schijnbaar onhoorbare veranderingen. Ze door contrasten in te kleuren/ aan te vullen met de vingerafdrukken.

“Tunnel” was dagelijks te horen op de volgende tijden:

Ma, Di, Wo, Vr 18:00 – 20:00u
Do 21:00 – 22:00u
Za, Zo 19:00 – 21:00u

 

 

Tunnel werd mede mogelijk gemaakt door: Gemeente Tilburg, BRAM, winkeliersvereniging Schouwburg Promenade en de Provincie Noord-Brabant

Tag Archief van: muziek