Tag Archief van: geluidsopname

Bos

De meeste producties waarbij ik betrokken ben sta je als geluidsman niet bepaald in het middelpunt van de belangstelling. Regelmatig is het zelfs erg ondankbaar werk. Bijvoorbeeld wanneer de regisseur zeer enthousiast aanwijzingen geeft aan de cameraman bij het ‘beautyshot’ dat er op dat moment wordt gedraaid. Daarbij compleet voorbijgaand aan het feit dat het geluid bij dat shot misschien ook erg mooi had kunnen zijn. Helaas nu gedraaid met zijn aanwijzingen. Het komt dan ook geregeld voor dat ik deze mensen er op  wijs dat ze deze aanwijzingen hebben gemaakt. De één reageert dankbaar en houdt zijn mond. De ander trekt zijn schouders op en kijkt naar me met een uitdrukking op zijn gezicht van: “jammer voor je.”

Zo kan ik me nog zeer helder een dergelijke situatie voor de geest halen. We stonden voor een fictie productie rond magic hour een prachtshot te draaien op een begraafplaats. Een enorm blik figuranten gecompleteerd met looporkest. Alles klopte. Prachtig licht, windstil, mooi knarsend grindpad onder alle voeten en zelfs de kerkklok werkte mee. In de verte begon het orkest te spelen en kwam langzaam op de camera aflopen. Geweldig hoe de akoestiek van deze locatie reageerde op het geluid. De muziek zwelde aan en de stoet liep langzaam de camera voorbij. Op dat moment werd de scene ruw onderbroken door de opnameleider. GESTOPT!! galmde er over het kerkhof. Ik kon mijn schoenen wel opvreten. Deze kreet had iedereen uit zijn concentratie gehaald en het orkest stopte dus met spelen. Niets aan de hand denkt u. Maar niets is minder waar. Mijn grote frustratie lag in het feit dat het thema wat het orkest speelde nog niet rond was. Ik wist dat ik dat in de studio nooit meer zo mooi kon maken als het op dat moment had geklonken. De zon was weg en het moment en dus het shot was voorbij. Dag prachtopname.

Op dat soort momenten denk ik aan de natuuropnames die ik regelmatig maak. In mijn eentje en vaak op plekken met erg weinig medemensen en op onganse tijden. Dan neem ik de mooiste geluiden op zonder dat er iemand doorheen roept en druk ik op stop wanneer ik denk dat het genoeg is. Tijdens deze trips vergeet ik alle frustraties die ik in mijn beroepspraktijk te verduren krijg. En ga op zoek naar wat voor mij ultieme schoonheid is. Natuurlijke geluiden zoals bijvoorbeeld het ruisen van bladeren of  vallende regendruppels op een met droge dorre bladeren bedekte bodem.

Op dit moment ben ik dan ook bezig om deze collectie verder uit te breiden zodat meer mensen hier ook van kunnen genieten.

Poster_Never_be_Clever

Eerder dit jaar, de periode ben ik even kwijt, heb ik documentairemaker Tamino Parren geholpen bij het draaien van zijn  afstudeerproject. Een korte documentaire of Wouter. Een gitaarbouwende mangastrip tekenaar. Wat mij meteen aansprak toen Tamino mij benardere of ik hem wilde helpen is het feit dat Wouter samen met zijn broer allebei thuis wonen om te zorgen voor hun vader die aan MS lijdt. Nu is dat al bijzonder voor twee jongens van rond de 30, maar het is pas echt bijzonder wanneer je weet dat zij beiden autistisch zijn.

Never be Clever

Een portret van Wouter, een fanatieke gitaarbouwer en tekenaar van Japanse manga strips. Het personage Daria uit de gelijknamige animatieserie speelt een belangrijke rol in zijn werk. Wouter is zich heel bewust van het beeld dat van hem in de loop der tijd is ontstaan door zijn werk en weet dit op zijn eigen manier te relativeren.

15 december gaat de documentaire in premiere in het Lingehuis in Geldermalsen om 15:00

Zoombanner

In augustus van dit jaar was ik samen met filmmaker Jesse van Venrooij betrokken bij het project Zoom 24 van Zorgbelang Brabant en Praatmetons. Een voorlichtingsfilm waarin 6 jongeren gedurende 24 uur worden gevolgd. Deze jongeren hebben allen op hun eigen manier ervaringen met jeugdzorg. Intussen zijn zij op een punt in hun leven gekomen waarin zij voorlichting geven aan zorgverleners of hoe zij hun verleden in de zorg hebben ervaren.

Premiere

21 november zal de film in premiere gaan in de Euroscoop bioscoop in Tilburg. Entree is gratis.

Extra Voorstellingen

Op woensdag 11 december a.s. is er een extra matinee van Zoom24 in de Cinecitta/Filmfoyer (40 heerlijke fauteuils). Er zijn maar liefst drie voorstellingen met op elke voorstelling aansluitend een discussieronde; geleidt door onze eigen jongeren. De entree is gratis. Parkeren en koffie zijn wel voor eigen rekening.

De tijden waarop Zoom24 draait zijn: 11.30 uur, 13.00 uur en 14.30 uur.

Wil jij bij een van deze voorstellingen zijn? Meld je dan aan via het aanmeldformulier.

Zoom 24

In het kader van boeien en binden van jongeren uit de jeugdhulp, verzorgt ons jongerenpanel een nieuw filmproject over 6 jongeren.

Zorg, social media, uitkeringen, beperkingen; deze jongeren hebben er 24 uur per dag mee te maken. In een compilatie van 6 keer 24 uur worden 6 jongeren getoond in hun kwetsbaarheid EN hun kracht. Hoe zet je talent in, hoe benut je jouw mogelijkheden en wat betekent eigen regie nou in de dagelijkse praktijk? Op 21 november is de premiere in de Tilburgse Euroscoop voor 400 gasten. Naast betrokkenheid van vele sociale participanten wordt er door jongeren een rap verzorgd, is er een dromenspel, meet & greet, stellingenspel, infomarkt, snelrijm, dvd-presentatie en afterparty. ‘Belangrijk vinden wij dat er MET ons ipv over ons wordt gepraat; wat vind jij?’

Het filmproject is opgezet door het jongerenpanel van Zorgbelang Brabant dankzij samenwerking met oa Jong@work, R-NewT, Jong@breda, Juzt, Kompaan en de Bocht, Amarant, stichting de Noodkreet, 2live Kamers met Kansen, stichting Jong Actief, GGzE en anderen.

Opstelling Luistersessie 1

In de leegte zoek ik de spanning en gelaagdheid van de aanwezige schoonheid en de al dan niet bewuste toevoegingen van de mens hieraan. Er is geen vooropgezet plan van de aanwezige geluidsbronnen om samen te klinken zoals ze dit doen tijdens de opname. Het kan voorkomen dat de ene vogel reageert op de andere, maar er is geen sprake van een spanningsboog ten opzichte van het totaal. De kans dat een dier middels geluid bewust reageert op een ander niet dierlijk geluid is naar mijn idee uiterst onwaarschijnlijk. De reden dat deze dit doet uit esthetische overweging is nihil. Toch lijkt er op bepaalde momenten een dergelijke situatie te ontstaan. De mens heeft een onbewuste neiging om op zoek te gaan naar ordening en esthetiek en probeert onderlinge verbanden te leggen.
Door het geluid van een locatie vast te leggen bepaal ik wat dat geheel is. Dat alle lagen in- en aan elkaar worden geweven. Dat er een onderwerp en een achtergrond is. Dat er sprake zou kunnen zijn van spanning binnen de opname. Deze opname zou kunnen worden gezien als een natuurlijke vorm van ruis. Waarin alles willekeurig is. De opname op zichzelf is een middel en niet het werk. Een handvat voor concentratie. Het werk ben je als toehoorder zelf. Tijd is hierin van groot belang. Stilte is tijd. Deze stilte zit voornamelijk in de toehoorder.
Het spanningsveld van de opname en zijn toehoorder. De gever en de nemer. Door de lege tijd is het bijna ondoenlijk om te blijven nemen. We zijn het niet meer gewend om aan niks te worden blootgesteld. Elk deel van de dag, ons leven moet worden benoemd om zich te kunnen handhaven in de doelmatigheid. Zelfs niets doen is iets doen geworden. Namelijk niets.
De werken in deze serie bestaan louter uit geluid, maar de context waarin deze worden gepresenteerd is van essentieel belang. Ze zijn nooit bedoeld om te worden beluisterd in een willekeurige ruimte. In feite kan het project worden beschouwd als een auditieve installatie. De ruimte, akoestiek, belichting en zitmeubilair spelen een niet te verwaarlozen rol als omgeving voor de waarneming van de werken.
Lees meer