Tag Archief van: crowdfunding

Hartvannederland

Afgelopen donderdag 1 mei begon het dan eindelijk. De crowd funding campagne voor de release van mijn eerste fysieke cd. De afgelopen weken loopt mijn hoofd er van over. Mijn vrouw klaagt dat ik het nog maar over één ding kan hebben. Maar ja wat wil je? Een echte cd! Die je in je handen kan houden en dan ook nog eens helemaal door mij alleen gemaakt. Maar goed er zijn natuurlijk belangrijkere dingen in het leven.

Na de eerste golf van berichten die ik rondstuurde om mijn campagne wereldkundig te maken waren de reacties op zijn zachts gezegd divers. De meeste mensen reageerden erg positief en vinden het een  sympathiek project, maar er waren ook een paar mensen die ronduit agressief reageerden. Dat had ik nooit verwacht. Het vervelendste vond ik nog dat ik er zelf behoorlijk van in de war raakte. Het contrast tussen positieve en negatieve energie was te groot. Wat ik ook erg leuk vond om te merken is dat ik donaties heb gekregen van mensen waar ik dit nooit van had verwacht.

Maandag 5 mei ging ik op pad met Omroep Brabant om een item te draaien. De dag er op was ik ’s morgens live in de radiouitzending van Omroep Brabant. Luister vanaf 11:30 min.

De rest van die dag begon de telefoon pas echt te rinkelen. Hart van Brabant, VARA’s Vroege Vogels, WNL Radio 1 en Omroep Brabant willen allemaal mee het bos in om naar de regen te luisteren. Op zijn zachtst gezegd had ik deze aandacht niet verwacht.

Op 1 mei start de Brabantse natuurgeluidenverzamelaar Olivier Nijs met een crowd funding campagne voor de release van zijn eerste fysieke cd. Deze cd, met de titel Rain, bevat een aantal prachtige regenbuien. Nu denk je misschien: “Ik ga toch niet naar een verzameling regenbuien luisteren, de lente is begonnen!” Dan heb je nog nooit de schoonheid van een regenbui in het bos ervaren!
Stel je eens voor: je ligt plat op je buik, vlak bij het water. Je hoort de regendruppels op het bladeren van een boom vallen, je luistert naar het ritme van het bos en haar bewoners. Bloep, bloep, pljet. Je zit middenin het bos, en ervaart de rust én de kracht. Olivier Nijs heeft het afgelopen jaar letterlijk uren in de modder en de viezigheid gezeten om deze beleving voor je vast te leggen. En jij kunt dit ook ervaren, door ‘Rain’ mede mogelijk te maken.
Olivier Nijs geeft je reuzenoren en sleurt je eraan mee naar de onopvallendste, maar prachtigste geluiden. Technisch was het een flinke uitdaging om de opnames vast te leggen.  “Ik wil natuurlijk geen regendruppels op mijn microfoons horen vallen. Dan is de hele magie weg,” stelt Olivier. Maar door zijn jarenlange ervaring, een flinke dosis doorzettingsvermogen en een stel zeer gespitste oren heeft Nijs een unieke beleving gecreëerd.
Nieuwsgierig geworden naar deze cd? Help dan mee om ‘Rain’ werkelijkheid te maken. Je donatie is meer dan welkom!
Kampina-zon-bomen

Ik hoor het zo vaak om me heen. Mensen die jarenlang hard hebben gewerkt, maar er na die eerste carrière sprint achter komen dat ze toch niet doen wat ze nu echt leuk vinden. De één neemt een jaartje vrij en gaat een wereldreis maken en de ander komt met zichzelf in de knoop en raakt verstrikt in een depressie. Voor mij was dit niet anders. Na mijn opleiding was ik werk gaan doen wat in hoofdzaak op mijn pad kwam.

Een groot deel van de mensen die ik ken vanuit mijn studentenjaren hebben intussen in meer of mindere mate een ommezwaai gemaakt in hun werkzame leven. De één nog drastischer dan de ander. De reden? Omdat het werk om welke reden dan ook niet was wat ze zich er van hadden voorgesteld. En wat ga je nu dan doen? Niet zelden gaan deze mensen hun gevoel achterna. Waar gaat mijn hart nu echt harder van kloppen? In mijn geval was me dat na de nodige omzwervingen heel helder geworden. Ik kan intens genieten van, wat ik ervaar als, mooie geluiden. In het verleden als geluidskunstenaar werd ik enorm belemmerd door conceptuele verhandelingen en verantwoordingen over de keuzes in mijn werk. Niets was intuïtief, maar alles moest te verantwoorden zijn vanuit een theoretische achtergrond. Voor mij de totale doodssteek in de beleving van geluiden die ik wilde opnemen.

Klankbank Logo

Na ongeveer 10 jaar kan ik nu tegen mezelf zeggen dat ik een natuurgeluid louter en alleen opneem omdat ik het mooi vind. Het waarom is niet langer van belang. Deze intuïtieve manier van werken heeft mij een flinke boost gegeven om voor het eerst te kunnen genieten van mijn opnames. Door dit hervonden plezier merk ik dat door te vertellen over deze passie anderen worden aangestoken door mijn enthousiasme. Het afgelopen jaar ben ik dan ook onder de naam Klankbank begonnen met het uitbrengen van cd’s met natuurgeluiden. Op dit moment zijn er drie virtuele cd’s verkrijgbaar via Klankbank en de bekende andere online muziekwinkels. Soothing Landscapes: een verzameling van rustgevend landschappen. Wind in Trees: Het ruisen van de wind door verschillende soorten bomen. En tot slot Relaxing Beach: bijna 2 uur bewegingen van de branding.

Bos

De meeste producties waarbij ik betrokken ben sta je als geluidsman niet bepaald in het middelpunt van de belangstelling. Regelmatig is het zelfs erg ondankbaar werk. Bijvoorbeeld wanneer de regisseur zeer enthousiast aanwijzingen geeft aan de cameraman bij het ‘beautyshot’ dat er op dat moment wordt gedraaid. Daarbij compleet voorbijgaand aan het feit dat het geluid bij dat shot misschien ook erg mooi had kunnen zijn. Helaas nu gedraaid met zijn aanwijzingen. Het komt dan ook geregeld voor dat ik deze mensen er op  wijs dat ze deze aanwijzingen hebben gemaakt. De één reageert dankbaar en houdt zijn mond. De ander trekt zijn schouders op en kijkt naar me met een uitdrukking op zijn gezicht van: “jammer voor je.”

Zo kan ik me nog zeer helder een dergelijke situatie voor de geest halen. We stonden voor een fictie productie rond magic hour een prachtshot te draaien op een begraafplaats. Een enorm blik figuranten gecompleteerd met looporkest. Alles klopte. Prachtig licht, windstil, mooi knarsend grindpad onder alle voeten en zelfs de kerkklok werkte mee. In de verte begon het orkest te spelen en kwam langzaam op de camera aflopen. Geweldig hoe de akoestiek van deze locatie reageerde op het geluid. De muziek zwelde aan en de stoet liep langzaam de camera voorbij. Op dat moment werd de scene ruw onderbroken door de opnameleider. GESTOPT!! galmde er over het kerkhof. Ik kon mijn schoenen wel opvreten. Deze kreet had iedereen uit zijn concentratie gehaald en het orkest stopte dus met spelen. Niets aan de hand denkt u. Maar niets is minder waar. Mijn grote frustratie lag in het feit dat het thema wat het orkest speelde nog niet rond was. Ik wist dat ik dat in de studio nooit meer zo mooi kon maken als het op dat moment had geklonken. De zon was weg en het moment en dus het shot was voorbij. Dag prachtopname.

Op dat soort momenten denk ik aan de natuuropnames die ik regelmatig maak. In mijn eentje en vaak op plekken met erg weinig medemensen en op onganse tijden. Dan neem ik de mooiste geluiden op zonder dat er iemand doorheen roept en druk ik op stop wanneer ik denk dat het genoeg is. Tijdens deze trips vergeet ik alle frustraties die ik in mijn beroepspraktijk te verduren krijg. En ga op zoek naar wat voor mij ultieme schoonheid is. Natuurlijke geluiden zoals bijvoorbeeld het ruisen van bladeren of  vallende regendruppels op een met droge dorre bladeren bedekte bodem.

Op dit moment ben ik dan ook bezig om deze collectie verder uit te breiden zodat meer mensen hier ook van kunnen genieten.