Eyeing P.P. (afgesloten)
If you know exactly what you’re going to do, what’s the point of doing it.
Deze voorstelling is een multidisciplinaire samenwerking van muziek, beeldende kunst en dans geïnspireerd op het leven, de gedachtegang en het werk van Pablo Picasso. Deze invloedrijke kunstenaar heeft bijna een eeuw lang de kunstwereld gedomineerd en geldt nog steeds als een van de belangrijkste epigonen van de moderne kunst.
In ‘Eyeing P.P.’ wordt door beeldende kunstenaars Koen Delaere, Bert Vogels, choreograaf Jack Timmermans en musicus/componist Eric van der Westen geput uit de invloed die Picasso heeft op het werk van deze vier creatieve geesten. Het is het uitgangspunt voor een quadra-audiovisuele hedendaagse totaaltheatervisie op de thematiek van de belangrijkste kunstenaar van de 20e eeuw.
Live atelier
De toeschouwer wordt ondergedompeld in een stortvloed van ideeën Vanaf het moment dat de bezoeker het theater of de gelegenheid waar de voorstelling plaatsvindt betreedt wordt hij/zij overspoeld met voortrazende ongebreidelde creatieve uitspattingen ge op Picasso’s thematiek: de vurigheid, de verbeelding, de passie, de erotiek, de brute destructie, de vervorming, de arrogantie, de absurditeit, abstractie, verstilling, esthetiek, de tederheid, de humor en levenslust alsof hij/zij in een virtueel op hol geslagen ‘live’ atelier is terecht gekomen. Zodra hij/zij binnen bereik van de kunstenaars is wordt b.v. beeld en geluid opgenomen, gemorft en vervormd om ergens anders gebeamd of uitgezonden te worden in een compleet andere context. Geluidsescapades en/of al dan niet bewegende kunstobjecten overvallen hem/haar op zijn/haar plaats of midden in het theater of de gelegenheid waar het levende atelier plaats vindt, terwijl de dansers tegelijkertijd gemodelleerd worden tot een instant kunstwerk dat beweegt (of niet).
Multi-disciplinaire beleving
Musici spelen stukken compositie en improvisaties bij filmbeelden, objecten en stukken choreografie op een plaats waar het beeld anders is dan op de theatervloer en/of op het filmdoek, waardoor een onafhankelijke synchronisatie ontstaat, een schijnbaar toevallig geluid bij een schijnbaar toevallig beeld. Ergens anders loopt het tegelijkertijd supersynchroon. En vise versa! Misschien wel tegelijkertijd te zien in dezelfde ruimte’s Via spiegeling… of beaming… etc.etc. De toeschouwer kijkt en luistert niet naar een voorstelling; hij/zij ondergaat de voorstelling o.a. door het publiek indien mogelijk, op verschillende locaties te plaatsen en het tegemoet te treden op andere locaties in het theater. Waar normaal gesproken de aandacht gevraagd wordt door 1 aspect van een voorstelling willen wij meerdere aspecten tegelijkertijd laten zien; de toeschouwer kiest waarnaar hij/zij kijkt.
De reis van de makers is de reis van het publiek
Om dat allemaal te kunnen doen hebben we een twintigtal elementen gemaakt waaruit we de voorstelling telkens anders kunnen maken. De volgorde van die aan Picasso opgehangen elementen is vrij en het hangt dus van de kunstenaars af hoe alles in elkaar gepast wordt; elke omgeving en tijd vraagt om een eigen aanpak en elke voorstelling is dus anders. Alsof je improviseert met kleine afgewerkte stukken die op een bepaalde manier in elkaar worden gezet. De elementen zijn je kleuren op je schilderspalet en het theater is het witte doek. Hoe iedereen zelf kijkt en luistert naar iets wat wij ervaren als mooi of lelijk is niet van belang. Het is een andere manier van theater maken. Het is de manier waarop je naar iets kijkt of luistert die bepaalt wat het is en of je het waardeert of niet. Picasso is daar, met zijn oeuvre en levensstijl, een uitgesproken voorbeeld van en dat is het leidmotief van de voorstelling. De motivatie voor deze werkwijze is het feit dat elke voorstelling anders moet zijn; als je precies weet wat je gaat doen waarom doe je het dan? De reis van de makers is tegelijkertijd de reis van het publiek.
Beeldende Kunst:Bert Vogels, Koen Delaere
Choreografie: Jack Timmermans
Muziek: Eric van der Westen
Regie: Luc Sponselee
Ondersteunend team: Jos Wilbrink (N.B.K.S.) Ton Vermunt (SBM- Paradox)
Medewerkende Musici: Mete Erker, Hans Timmermans, Olivier Nijs
Organisatie: Stichting EWM
Dit project wordt ondersteund door: Fonds voor Amateurkunst & Podiumkunsten, Stichting Bevordering Muziekimprovisatie, Nieuwe Brabantse Kunst Stichting en Stichting De Stilte.