Binnen deze categorie heb ik een overzicht willen geven van de projecten waaraan ik heb gewerkt voordat ik ben overgeschakeld naar het toegepaste werk. Voor mezelf blijft dit de basis van waaruit ik mijn werk tot op heden aanpak.

Voor het project ‘Het verdonken land van West-Brabant’ ben ik door het Het Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur (BKKC) benaderd om een werk te maken voor een locatie (Point of interest 7) die in een ver  verleden bekend stond als Waterland. Later ontstond op deze locatie het dorpje Agger, een zogenoemd ‘wandelend’ dorp. Het heeft tussen de 12e en de 16e eeuw bestaan op verschillende plaatsen in de buurt van de splitsing van de Schelde in Honte of Westerschelde en de Oosterschelde. Dit dorp verdronk vermoedelijk in 1288, waarna de naam Agger geruime tijd aan een schorrengebied kleefde.

Als direkte aanleiding voor het werk heb ik de ‘gaten’ in de Muraltmuurtjes gebruikt. Deze betonnen dijkverhogingen zijn destijds als noodoplossing geplaatst, omdat bekend was dat bij extreem hoog water de dijken niet hoog genoeg zouden zijn. De gaten zijn ontstaan tijdens de watersnoodramp van 1953.

De opnames zijn gemaakt in de omgeving van Agger en laten de schoonheid van het geluid van water horen. Dit in schril contrast met het geweld van het water wat destijds deze plek en met name de dijk heeft gemaakt tot hoe deze er nu uitziet.

 

Het geheugen van water

Eind jaren tachtig is er onderzoek gedaan naar verdunningen van biologisch actieve stoffen in water. Uit deze onderzoeken bleek dat wanneer een oplossing dusdanig verdund word dat deze geen noemenswaardige resten van de biologisch actieve stof zou kunnen bevatten het water nog steeds de werking van de stof heeft.
Later zijn er onderzoeken gedaan door een japanse onderzoeker naar de gevolgen van onder andere geluiden op waterkristallen. Het bleek dat de waterkristallen een andere vorm hebben wanneer deze zijn blootgesteld aan hard rock dan wanneer er klassieke muziek wordt gedraaid.
Dit gegeven wil ik gaan gebruiken als leidraad voor de wandelingen in dit project. Het idee dat het water van vandaag de geluiden van vroegere gebeurtenissen in zich heeft opgeslagen. En dat het water de geluiden van nu meeneemt naar de toekomst.
Water is overal. In het landschap dat voor een groot deel uit landbouwgrond bestaat is, in dit deel van het jaar, op veel plaatsen stromend water te horen.
Water heeft een grote invloed op het landschap, zowel in het verleden als in het heden en in de toekomst. Water is de verbindende factor in de vier elementen. De kleigrond maakt dat het gebied erg drassig is. In het verleden is.

In deze presentatie krijgen we in 12 minuten een samengebalde ontmoeting te zien en te horen tussen beelden van de bevrijding en de hedendaagse klank van een bevrijdde stad. Op 13 en 14 september 1944 was Pie Pans ooggetuige van de bevrijding van Maastricht. Met zijn 8mm camera legde hij vast hoe Amerikaanse soldaten Wijk binnentrokken, hoe bloemenmeisjes hen omarmden en voorzichtig de eerste walspasjes waagden. Aan de overkant van de Maas was de vijand nog aanwezig. De beelden zijn ‘letterlijk’ stille getuigen van een historisch moment. 65 jaar later bezocht geluidskunstenaar Olivier Nijs exact dezelfde plaatsen als Pans. Dit keer om geluidsopnames te maken en Pans stille beelden te voorzien van een hedendaagse soundtrack: een momentopname van de stad, precies 65 jaar na dato.

Door het smalfilm materiaal van de heer P.Pans uit 1944 een hedendaagse soundtrack te geven wil ik het beeld losweken van zijn historische betekenis en daar een actuele aan verbinden. Onderdrukking, conflicten en oorlogen zijn tijdloos. De mens is verwikkeld in een voordurend conflict met zichzelf en zijn omgeving. De film zou een metafoor kunnen zijn voor de politieke strijd die er op dit moment gaande is in Nederland. De tijd heeft niet zo veel veranderd aan onze manier van handelen. Onze omgeving draagt de sporen van deze handelingen.

De nieuwe soundtrack zal niet proberen het beeld exact te volgen, maar een weergave zijn van de stad op dit moment, een moment opname. Net zoals de beelden dit zijn. Zij verworden hiermee tot bewegende context. Het gaat niet meer over wat er te zien is als wel wat de beelden hebben betekend. In eerste instantie zal het geluid zoveel mogelijk worden opgenomen op dezelfde locaties als waar destijds te beelden zijn gedraaid.

Door het opzettelijk loslaten van synchronisatie en het periodeverschil tussen beeld en geluid, wil ik proberen de tijdloosheid van het thema van de film te benadrukken.

Zoals in bijna al mijn werk zal dit project gaan over veranderingen. De schijnbare eeuwigheid en de relatie die wij als mens daarmee hebben. Eindhoven is Philips en Philips is Eindhoven. Maar dat was natuurlijk niet altijd zo en dat blijkt ook niet altijd zo te zijn. Op deze aarde zijn wij allen bezoekers of passanten, zoals ik dat in een eerder project noemde. Maar ook niet levende materie is niet voor de eeuwigheid. Alles op aarde is in meer of mindere mate aan verandering onderhevig.

Om de verandering op Strijp vast te leggen wil ik dit doen alsof ik een bioloog ben die een gedreigde diersoort onderzoekt. Alleen dit maal is mijn oog gevallen op een groot deels verlaten fabriekspand. Een stervend gesteente in een veranderende stad. Een reusachtig beest dat zich moet aanpassen aan de hedendaagse samenleving. Getroffen door de marktwerking ligt het nu te rusten in het terrein. Om na zijn winterslaap met hernieuwde krachten te herreizen in zijn nieuwe bestemming. Het gebouw “De Hoge Rug” laat ons de geluiden van de stad horen, gereflecteerd tegen zijn enorme gevels. Geluiden die mogelijk het gevolg zijn van de producten die binnen werden geproduceerd.

Het gebouw zal gedurende een periode van 1 maand worden gemonitord. Deze periode staat voor een fictief gedeelte uit een veel groter geheel. Volume X sinds de geboorte van het beest in 1928. Dossier 08/09 2009. De opnames zullen worden gemaakt vanaf het dak van het voormalige NatLab.

De monitoring zal worden gedaan in stereo en het eindresultaat zal 37 minuten en 39 sec duren. Een verwijzing naar de eerste Compact Disc ooit. The Visitors van ABBA.

In de ruimte van het 5MM zal gedurende het Flux-S festival en daarna de bovengenoemde CD worden gedraaid. Hiervoor zou ik deze ruimte willen gebruiken als ware het een ouderwetse luistercabine. Een audiofiele opstelling met een tweepersoonsbank en vloerkleed om optimaal te kunnen genieten van het wonder dat de compact disc heet.

Geschiedenis van de cd

Philips startte haar cd-lab op 9 maart 1979. Na een jaar hard werken en delibereren publiceerden Philips en Sony in 1980 het Rode Boekje, de Compact Disc-standaard, dat alle details beschreef om een compact disc, -plaat en -speler, te fabriceren. De eerste cd ter wereld werd gefabriceerd op 17 augustus 1982 door het Philipsonderdeel Polygram te Langenhagen en was bedoeld voor de Japanse markt. De eerste cd bevatte het album The Visitors van ABBA.

Eind 1982, vier jaar na de introductie van de VLP in Atlanta (Verenigde Staten), brachten Sony (Sony CDP-101), Hitachi (Hitachi DA-1000) en Philips (Philips CD-100) de eerste cd-spelers uit in Japan. Deze gebeurtenis wordt de Big Bang van de digitale audiorevolutie genoemd. Kort daarna volgde de beschikbaarheid van deze producten in Europa (eind 1982) en Amerika (maart 1983). De productie van de eerste Philips-cd-spelers vond plaats in de Philipsvestiging in Hasselt. De eerste Philips-cd-spelers maakten gebruik van een Sony-chipset.

De cd is uitgegroeid tot een veelzijdige dataplaat. De eerste volledig digitale cd (DDD) verscheen in 1985. Het was het album Brothers in Arms van Dire Straits. In 1985 werd de cd-rom uitgebracht, die het mogelijk maakte om massieve hoeveelheden computerdata te verspreiden. In 1987 introduceerde Philips de cd-video, een cd met geluid en beeld. Een beschrijfbare digitale plaat, cd-r, werd in 1990 geïntroduceerd. De cd-r werd de de facto standaard voor de uitwisseling van data en muziek. De cd-familie is zeer succesvol: in 2004 werden er wereldwijd circa 30 miljard cd-, cd-rom- en cd-r-platen verkocht. Slechts een handvol liefhebbers is de grammofoon trouw gebleven.

In 2007, dus 25 jaar na de introductie, waren er wereldwijd in totaal reeds 200 miljard cd’s verkocht.

bron: wikipedia

De jaarlijkse kermis in Veldhoven Dorp vindt zomer 2009 plaats van 10 t/m 14 juli. Een deel van de Dorpstraat en het aangrenzend plein (De Plaatse) wordt dan kermisterrein. Aan de kermis grenst direct het kerkplein met de Sint Caeciliakerk. De Kunstpraktijk ligt eveneens aan de kermisroute: de kermis staat pal voor de deur van De Kunstpraktijk. Omwonenden aan het kermisterrein hebben tijdens deze kermisdagen geen leven en ieder ontvlucht op zijn of haar manier de kermis. Omdat ikzelf een van de omwonenden ben en deze ervaringen ieder jaar weer onderga, wil ik dit jaar deze negatieve ervaringen omdraaien naar een positief gegeven. Zo kwam ik op de gedachte vanuit de kunst bruggen te slaan naar dit oeroude volksfeest. Bruggen slaan naar de gewone mens op straat. Tenslotte hoort kunst bij het leven.
In het zomerseizoen is deze kermis een evenement waar publiek uit Veldhoven en verre omstreken op af komt. Veelal ook publiek dat niet zomaar een galerie of expositieruimte binnenloopt.

Inhoud

Kermis is van oudsher simpel volksvermaak, ontstaan uit kerkelijke rituelen. Een volksvermaak dat kenmerken in zich draagt van tijdelijkheid, glitter, kleur, beweging, licht, magie, spanning en sensatie, kortstondig vermaak, plezier, angst, verwarring, nieuwe vondsten, het zoeken naar grenzen. Een volksvermaak dat voor Jan-en-Alleman bereikbaar is. Kermis van nu heeft zich ontwikkeld naar de grenzen van ingenieuze duizelingwekkende mechanische machines. Lunaparken waar kermispubliek sneller, hoger, tollender, gillende ervaringen opdoet. Met reuzenvormen, oorverdovende geluiden, ver uitstijgend boven de menselijke maat, bijna een soort van baroccoco van het ‘simpele’ volksvermaak van weleer. Het gebeuren brengt massa’s mensen op de been.

Tijdens kermis 2009 in Veldhoven Dorp wil Stichting De Wolk een art-project realiseren waarbinnen een match wordt gezocht tussen kermis en kunst. Tijdens de kermisdagen zal deze match door een aantal van de deelnemende kunstenaars in actieve vorm worden nagestreefd door het zoeken naar interactie met het kermispubliek, de kermisexploitanten, publiek in de kroegen, het terrein van de kermis. Andere kunstenaars leveren hun bijdrage voorafgaand aan de kermis. Dit aan de hand van eigen reflectie. Daarnaast ontstaan werkstukken in workshops, waar leerlingen aan onderwijsinstellingen aan kunnen deelnemen.

Een belangrijk onderdeel van het project is de aandacht die uitgaat naar de cultuurgeschiedenis van de kermis. Dit om onder de aandacht te brengen dat van oudsher de kermis aan de wieg heeft gestaan van uiteenlopende culturele uitingen. Daarbij kan gedacht worden aan de bioscoop, theater, dierentuin. Binnen de te realiseren expositie worden beelden/prenten/foto’s opgenomen van een stukje van deze culturele achtergrond.
Aan de deelnemende kunstenaars wordt gevraagd niet alleen een interactie met het publiek aan te gaan of vanuit die interactie met het publiek hun beeldend werk te ontwikkelen, maar voorwaarde bij het ontwikkelen van hun werk is dat zij zich tevens laten inspireren door een stukje uit de cultuurhistorie van ‘de kermis’.
Een derde kader binnen dit project is ontmoeting. Van oudsher – denk aan de jaarmarkten – is de periode van de kermisdagen dé plek om elkaar te ontmoeten en/of een relatie te beginnen of te beëindigen. Aan deelnemende kunstenaars wordt dan ook gevraagd het gegeven van ‘ontmoeten en/of ontmoeting’ in hun werk te betrekken.
Binnen dit project vindt ‘ontmoeting’ dan plaats tussen kermis en kunst, tussen kunstenaars en bezoekers van de kermis, tussen verleden/heden/toekomst van de kermis, tussen mensen die de kermis en het kunstproject bezoeken.
Tevens zal het werk van de kunstenaar aansluiting moeten vinden bij de kreet: ´be happy, go lucky´

De vorm


Een aantal van de kunstenaars laten zich ter plekke tijdens de kermisdagen inspireren door de kermis en haar publiek die direct vóór op de straat, op het plein en in de kroegen zich afspeelt.
Andere deelnemende kunstenaars ontwikkelen nieuw werk voorafgaande aan de feitelijke kermisdagen.
Daarbij betrekken de kunstenaars cultuurhistorische gegevens over de kermis.
De kunstenaars nemen ‘ontmoeting’ als kader mee in hun werk.
Daarnaast zoeken de kunstenaars interacties met het kermispubliek, de standhouders, de kroegen en ontwikkelen van hieruit hun kunstwerken.
Het publiek wordt gevraagd actief deel te nemen bij het tot stand laten komen van kunstwerken (workshops en installaties). Publiek kan als toeschouwer waarnemen op welke wijze animaties/strips tot stand komen. Publiek kan kijken naar verschillende vormen van animaties die er al zijn.
Het beeldend werk van de kunstenaars en leerlingen van onderwijsinstellingen wordt geëxposeerd in de toonzaal van De Kunstpraktijk, wordt geprojecteerd vanuit de ramen op de eerste verdieping van het pand, animatiefilmpjes voor de kids worden getoond in een aparte ruimte op de begane grond,
terras met luifel aan straatzijde met bar, ook hier kunnen kunstenaars hun kunsten tonen.

Het publiek bestaat uit kermispubliek(passanten). Aan leerlingen van het voortgezet onderwijs en basisonderwijs wordt gevraagd een actieve te rol willen spelen in de periode voorafgaand aan de kermis. Als er mogelijkheden zijn binnen het schoolrooster kunnen de leerlingen ook tijdens de kermisdagen deelnemen aan workshops. Daarnaast zijn de workshops ook bedoeld voor passanten.

Doel

Om tijdens de jaarlijkse kermis in Veldhoven Dorp een zeer grote en nieuwe publieksgroep op een laagdrempelige wijze in aanraking te brengen met diverse vormen van kunst.
Kunstenaars, artiesten en andere deelnemers/sters in de gelegenheid te brengen te onderzoeken op welke wijze zij de relatie kunnen leggen tussen verleden-heden-toekomst van dit volksfeest waarbij iedere op eigen wijze, binnen de gestelde kaders, vorm geeft aan een match tussen kermis en kunst.
Onderzoek te doen of ´grenzen´ tijdens deze kermis op een andere wijze opgerekt of veranderd kunnen worden, dan alleen vanuit de gedachte van ´groot, groter, grootst´.

Betrokkenheid professionele kunstenaars, daarvoor zijn de volgende kunstenaars benaderd:
Anne Pillen / Gerrit Sol / Roel van der Laar / Jasper Kuipers / Olivier Nijs / Mamabart/Matty Christensen / Sander van Bussel

8 Striptekenaars t.w.: animatiecollectief Dikke BOOST! Bestaande uit:
Sanne Evertz, Martijn van Santen, Nel Donkers, Secher Nbiw, Aimee de Jongh, Leechin Kok, Michiel van de Pol, Willem van de Nadort

Met gemeentemuseum het Markiezenhof is contact gelegd voor o.m. het houden van lezing en beschikbaar stellen van kermis-attributen tijdens expo. Met het cultuur -historisch archief te Bergen op Zoom contact gelegd vanwege historische informatie.

Voor de kids ook een aparte ruimte waar uiteenlopende animatiefilmpjes worden getoond (NIAF, Tilburg)
T.b.v. middag- en avondprogramma tijdens kermisdagen (op het terras) is contact gelegd met ‘Uit de Kom’ – entertainment en theater

Expositie in toonzaal van De Kunstpraktijk van 5 juli t/m 15 augustus 2009, met bijzondere projectdagen tijdens kermis Veldhoven-Dorp van 10  t/m 14 juli 2009

Tijdens het verfijnen van het preceptiemodel voor de Noiseshaper had ik testopnames nodig die ik in de studio op verschillende manieren kon bewerken met de Noiseshaper. Hiervoor ben ik toen lange opnames in het veld gaan maken. Deze opnames bleken echter op zich zelf al erg bijzonder. Met name van wege het feit dat er schijnbaar niks gebeurd. Intussen maak ik deze opnames in surround waardoor de beleving naar een ander level wordt getild. Just Noise wordt een serie DVD’s waarvan elke DVD 1 track bevat. De opnames worden in zijn geheel ten gehore gebracht en minimaal bewerkt.